Μιά ηλιαχτίδα και μιά νότα.

Πήρα τον δρόμο που όπως μου΄παν, έβγαζε στην Άνοιξη.
Εύκολο ήταν εξάλλου, σαν πονηρός Θησέας που μάζεψε
το μίτο της Αριάδνης, ακολούθησα το βόμβο από ένα
σμάρι διψασμένες μέλισσες που πήγαιναν προς τα εκεί,
να βρουν νερό να τρυγήσουν το νέκταρ των ανθών
κι ακόμη, να γονιμοποιήσουν την τελευταία νεαρή κερασιά
που εκεί είχε απομείνει.
Φτάνοντας, μιά ηλιαχτίδα μου χάιδεψε το κορμί
και μια νότα που δραπέτευσε (παρά τη θέλησή σου)
απ΄την άρπα που έπαιζες (είχες φτάσει πριν από μένα)
μου χάιδεψε την ψυχή.
Καλημέρα! Σου είπα, περιμένοντας απόκριση.
Και συ σαν μ΄ είδες, έσπασες με μανία τις χορδές
της άρπας σου μιά-μιά, αφήνοντας την τελευταία
και μεγαλύτερη, όχι για να παίξεις μονότονη μουσική
μα να την κάνεις τόξο...να ΄ρίξεις την σαίτα
που ΄χες φυλαγμένη στη φαρέτρα σου
κατ΄ευθείαν στην ψυχή μου- τα κατάφερες.
Κι όμως σ΄ευχαριστώ!...
....για την λύτρωση.

(Από το βιβλίο " Όταν...η ψυχή αδειάζει" του Στέλιο Ν. Γαστεράτο)

Μονόλογος

Απόψε είμαι ένας ναυαγός....

Ένας περιπλανώμενος ναυαγός,

ριγμένος επάνω στα βράχια,

της αφιλόξενης νύχτας....

*****

Απόψε έχασα όλο μου το βιός!....

Όλα τα όνειρά μου βουλιάξανε,

στην άπατη αγκάλη της νύχτας!....

*****

Τα θαλασσοπούλια με περιφρονούν,

καθώς βαδίζω αργοπατώντας,

στους έρημους γιαλούς της ακτής....

*****

Ολόγυρά μου ξεκλίδια μοναχά,

ξασπρισμένα απ΄την άρμη....

Φριχτά απομεινάρια της ψυχής μου!....

*****

Δε θρηνώ....

Δεν πρέπει να θρηνώ,

για ένα λευκό πανί,

που χάθηκε μέσ΄το ηλιοβασίλεμα!.....

Α. ΠΑΓΩΝΗΣ (Ακταίος)

Γλαροπούλια

Δυό γλαροπούλια ξέμπαρκα ολημερίς γυρίζουν.

Πεντάρφανα και έρημα...τις θάλασσες χτενίζουν.

Στ΄αφρόπλαστα κύματα βουτούν

Αιγαίο να χορτάσουν,

τον ήλιο και τον ουρανό....

πίνουν να ξεδιψάσουν.

Αγέρας τα ταξίδεψε σ΄απάνεμο λιμάνι,

να ξαποστάσουν, να πλυθούν, να καλοχτενιστούνε.

Να βρούνε λίγη συντροφιά......

τον πόνο τους να πούνε.

Της μοίρας τους ήταν γραφτό

ελεύθερα να ζούνε,

μες του Αιγαίου τα νερά......

"Ερωτα να χαρούνε"........

Νίκος Π. Στεργιαννέλης

Tο ταξίδι που λέγαμε!.....

Δεν σου κράτησα ποτέ κακία. Παράπονο μόνο......Νάξερες πόσες νύχτες προσπαθούσα με τη σκέψη μου να επικοινωνήσω μαζί σου.....Να σου στείλω ένα μήνυμα...Κι εσύ δεν άκουγες. Ξέρεις, ο πονεμένος αποζητά τον ίσκιο ενός ανθρώπου, για να καθήσει από κάτω, να κουρνιάσει και να κλάψει με την ησυχία του. Ο πόνος θέλει μιά σκέπη. Ενα καταφύγιο για να καταλαγιάσει. ΄Οταν δεν υπάρχει τίποτα γίνεται πιο σκληρός. Πιο κοφτερός. Σε παίρνει το κατόπι κι όπου σε βρει σε μαχαιρώνει, ώσπου να σε ρημάξει. Μόνο οι πολύ δυνατοί, οι πολύ οχυρωμένοι τα βγάζουν πέρα. Κι εγώ δεν ήμουν ποτέ τόσο δυνατή. Και καθόλου οχυρωμένη. Εσύ ήσουν πάντα ένας καλός καραβοκύρης. Είχες πυξίδα. Κρατούσες την ρότα σου σταθερή. Αραξες το σκάφος σου σε απάνεμο λιμάνι. Εγώ το δικό μου το βούλιαξα. Ναυάγησα!....Ηρθα εδώ γιατί με πέταξαν τα κύματα. Ταξίδευα σ΄ένα άγνωστο πέλαγος κι΄είχα τ΄αυτιά μου ανοιχτά μόνο για τις σειρήνες. ' Οπου μούλεγαν πήγαινα........

Απόσπασμα από το βιβλίο " To ταξίδι που λέγαμε....." της Αλκυόνης Παπαδάκη

Αυτό το ξέρατε?

- Στα χρόνια του Skakespeare τα στρώματα του κρεβατιού κατασκευάζονταν από σκοινιά. Οταν τραβούσαν τα σκοινιά έσφιγγε το στρώμα και έκανε το κρεβάτι στραθερό για ύπνο. Ετσι βγήκε η φράση "good night sleep tight".

- To μόνο φαγώσιμο που δεν χαλάει ποτέ είναι το μέλι.

- Οι πιο νέοι γονείς στον κόσμο ήταν 8 και 9 ετών στην Κίνα το έτος 1910

Πηγή: ATHENSFREE

Sex

Στην αρχαία Αγγλία κανένας, πέρα από την Βασιλική οικογένεια, δεν μπορούσε να κάνει sex αν δεν είχε την άδεια του Βασιλιά.

Οποιοι ήθελαν ν΄αποκτήσουν παιδί έπαιρναν λοιπόν την συγκατάθεσή του.

Ο Βασιλιάς τους έδινε μια μεταλλική πλάκα την οποία κρεμούσαν στην πόρτα τους κι΄όλοι ήξεραν ότι το ζευγάρι κάνει sex.

Η πλάκα έγραφε FUCK που σημαίνει Forncation Under Consel of the King (συνουσία υπό την συγκατάθεση του Βασιλιά).

ATHENSFREE

Θέλω.....

Θέλω να φύγω.....Πόσο θάθελα να έφευγα!.....Νοιώθω εγκλωβισμένη!.....στον ίδιο μου τον εαυτό!.....

Ολα τα πάθη μας οδηγούν στη διάπραξη σφαλμάτων, αλλά με τον έρωτα κάνουμε τα περισσότερα.

ΡΟΥΣΦΟΥΚΩ

Χαίρεται!.....& καλό απόγευμα....

Παραπονάκι?...