TO ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...

TO ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

του Ν. ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ

Το παλιό μας το τραγούδι

που τ΄ακούγαμε μαζί,

μιά κι΄η αγάπη μας εχάθη

ποιός θα τόλεγε να ζέι;

***

Από τότε που η καρδιά μου

σ΄έχασε παντοτινά,

δεν το πέστευα ποτέ μου

για να τ΄άκουγα ξανά!

***

Κι΄όμως να που κάποιο βράδυ,

- βράδυ αλλόκοτο, θαρρώ,

μ΄ένα αξέχαστο φεγγάρι

μακρινό και καθαρό,-

***

καθώς γύριζα μονάχος

στην παλιά τη γειτονιά,

το ξανάκουσα και πάλι -

και στην ίδια την γωνιά!

***

Το ξανάκουσα και πάλι

το τραγούδι που αγαπώ,

μα δεν έμοιαζε καθόλου

τον παλιό γλυκό σκοπό.

***

Τώρα πιά δεν τραγουδούσε

το ρυθμό του το βαθύ, -

μα βογγούσε και θρηνούσε

κάτι τι που έχει χαθεί...

***

Πως μου φάνηκε δεν ξέρω,

καθώς τ΄άκουσα ξανά.

Μα όλα, γύρα και βαθιά μου,

γίναν έτσι σκοτεινά,

***

που δυνάμωσα το βήμα

μες στο βράδυ το πικρό -

με τα μάτια μου σκυμμένα

σα ν΄ απάντησα νεκρό...