ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΒΡΥΣΗ
δεν ήτανε ποτάμι να ξεραθεί
λίμνη ν΄αδειάσει.
Μιά θάλασσα απέραντη ήτανε
η αγάπη μου για σένα.
*****
Έφυγες
μα όλα έμειναν δικά μου
όλα
αφού η αγάπη μου έμεινε
-μιά θάλασσα απέραντη ήταν-
αφού η αγάπη μου έμεινε
ζωντανή και γαλάζια.
*****
Κυριακή
με τη σκέψη, τις θύμησες
την καρδιά και τα μάτια
σε σένα που έφυγες
μα δεν πήρες τίποτα μαζί σου....
Στην κλειστή μου την κάμαρα
σιγοκλαίω και πάλι.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ
Επι τέλους τα κατάφερα να μπώ σε αυτήν την αριστουργηματική σελίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο έχω ξαναπεί νομίζω.
Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις επάγγελμα .Να γίνεις σκηνογράφος παιδί μου. Είναι κρίμα τέτοιο ταλέντο να χάνεται στο χάος του διαδικτύου.Όλα είναι υπέροχα. Το ντεκόρ, οι στίχοι, η μουσιή,οι εικόνες. Πώς τα έχεις ταξινομήσει όλα αυτά και τα διαχειρίζεσαι
με τόση καλαισθησία?
Μπράβο φιλενάδα !
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
Την Καλημέρα μου ***
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .
Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.
Προωθήστε το.
Μεσ τον απόηχο του σ αγαπώ
ΑπάντησηΔιαγραφήεκει ν αφήνεσαι
ταριχευτής του έρωτά σου
να δραπετεύεις
μ ενα κύμα δανεικό
στην πελαγήσια τη ζωή σου...
Όμορφο. Το είχα διαβάσει ξανά πριν από καιρό και μου άρεσε πολύ. Μέρα καλή
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλειο ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο βράδυ Εύα :)
Σας ευχαριστώ όλους για το πέρασμά σας.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε όλοι καλά.