Ω Γλυκύ μου έαρ...

M. Παρασκευή σήμερα...
Πόσο σημαντική και πόσο θλιβερή ημέρα... για την Χριστιανοσύνη.

(Κλείσε δίπλα την μουσική και δες το/άκουσέ το.... με κατάνυξη
Πιστεύω αξίζει....)

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Καθελών του ξύλου ο Αριμαθαίας εν τάφω σε κηδεύει.

Μυροφόροι ήλθον μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.

Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν κατά του ευεργέτου.

Ω της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των προφητοκτόνων!

Ως άφρων υπηρέτης προδέδωκεν ο μύστης την άβυσσον σοφίας.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, που έδυ σου το κάλλος;

Πεπλάνηται ο πλάνος, ο πλανηθείς λυτρούται σοφία ση, Θεέ μου.

Φρίττουσιν οι νόες την ξένην και φρικτήν σου ταφήν του πάντων κτίστου.

Έρραναν τον τάφον οι μυροφόροι μύρα λίαν πρωί ελθούσαι.

Ειρήνην Εκκλησία, λαώ σου σωτηρίαν δώρησαι ση εγέρσει.

Αι γενεαί νυν πάσαι, ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι, Χριστέ μου.