Μοναξιά!.....

Είδε τον κόσμο που μαζευόταν στο λιμάνι....

Πήγε κι΄αυτός .....

Σε λίγο το καράβι έφτασε...

Κοίταξε με αγωνία τους ταξιδιώτες που κατέβαιναν....

Στ΄αυτιά του βούιζαν από τριγύρω, οι φωνές... τα κλάματα... τα γέλια...

Οταν σκόρπισε ο κόσμος, θυμήθηκε πως δεν περίμενε κανένα!.....

Επρεπε να συνεχίσει την ζωή του μόνος!......