Νεοελληνικά Ερωτικά Ποιήματα!

ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΒΡΥΣΗ

Δεν ήτανε βρύση να στερέψει

δεν ήτανε ποτάμι να ξεραθεί

λίμνη ν΄αδειάσει.

Μιά θάλασσα απέραντη ήτανε

η αγάπη μου για σένα.

*****

Έφυγες

μα όλα έμειναν δικά μου

όλα

αφού η αγάπη μου έμεινε

-μιά θάλασσα απέραντη ήταν-

αφού η αγάπη μου έμεινε

ζωντανή και γαλάζια.

*****

Κυριακή

με τη σκέψη, τις θύμησες

την καρδιά και τα μάτια

σε σένα που έφυγες

μα δεν πήρες τίποτα μαζί σου....

Στην κλειστή μου την κάμαρα

σιγοκλαίω και πάλι.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ