Η Ταφή της Άταλα (Ζιροντέ)

Η Ταφή της Άταλα (Ζιροντέ)

Πίνακας του
Ανν Λουί Ζιροντέ ντε Ρουσύ Τριοζόν, 1808
Λούβρο, Παρίσι

Η Ταφή της Άταλα (γαλλικά: Les Funérailles d'Atala) είναι ένας πίνακας, φιλοτεχνημένος από το Γάλλο καλλιτέχνη Ανν Λουί Ζιροντέ ντε Ρουσύ Τριοζόν. Απεικονίζει ένα θέμα εμπνευσμένο από το τραγικό μυθιστόρημα “Άταλα” που συνέγραψε ο Φρανσουά Ρενέ ντε Σατομπριάν, ένα έργο από τα χαρακτηριστικότερα της ρομαντικής λογοτεχνίας. Ο Ζιροντέ εξέθεσε το έργο αυτό το 1808, οπότε και θαυμάστηκε ιδιαίτερα. Αγοράστηκε από το δημοσιογράφο Λουί Φρανσουά Μπερτάν. Ο ίδιος ο Σατομπριάν θαύμασε το έργο, ομοίως και ένας άλλο ρομαντικός συγγραφέας, ο Σαρλ Μποντελέρ.

Θέμα του Πίνακα
Αφηγείται την ιστορία μιας Χριστιανής Ινδιάνας παρθένου, της Άταλα, που απελευθέρωσε το γενναίο Ινδιάνο Κάκτας από τους εχθρούς του και κατόπιν κατέφυγε μαζί του στη σπηλιά ενός ασκητή, του Πατέρα Ομπρί.
Έχοντας αφιερώσει τον εαυτό της στο Θεό και ορκιστεί αιώνια αγνότητα, η Άταλα παίρνει δηλητήριο όταν αντιλαμβάνεται πως αρχίζει να ερωτεύεται το νεαρό άνδρα.
Μετά το θάνατό της, ο Κάκτας ορκίζεται να στραφεί και ο ίδιος στο χριστιανισμό.

Περιγραφή
Στο ηλιοβασίλεμα, σε μια σπηλιά, ο ηλικιωμένος ερημίτης, ο Πατέρας Ομπρί, κρατά το άψυχο σώμα της Άταλα.
Ο Κάκτας, συντετριμμένος, κρατά με αγάπη τα πόδια της κοπέλας.
Η Άταλα, μην μπορώντας να επιλέξει ανάμεσα στην αγάπη της για τον Κάκτας και τον όρκο της παρθενίας, έχει αυτοκτονήσει.
Με τον Σταυρό ανάμεσα στα χέρια της και το φόρεμά της να σταματά στο ύψος του στήθους είναι ταυτόχρονα αγνή και αισθησιακή.
Μετά την ολονυχτία τους, οι δύο άντρες πρόκειται να την κηδέψουν στη σπηλιά. Ένας στίχος από το Βιβλίο του Ιώβ είναι χαραγμένος στο τοίχωμα της σπηλιάς.
Το πνεύμα του βιβλίου του Σατομπριάν, τοποθετημένου στην Αμερική του 17ου αιώνα, είναι διάχυτο στον πίνακα: ο εξωτισμός, η προάσπιση της αθωότητας των απλοϊκών ανθρώπων και το θρησκευτικό συναίσθημα, όλα διαφαίνονται στο έργο. Ο Ζιροντέ όχι μόνο μετέφερε μια σκηνή του βιβλίου, αλλά ολόκληρα νοήματα από αυτό. Επίσης ο καλλιτέχνης δείχνει να έχει απαρνηθεί τις διδαχές του μέντορά του, Ζακ Λουί Νταβίντ, καθώς δεν ζωγραφίζει πλέον επιθυμώντας να περάσει κάποιο ηθικό ή πολιτικό μήνυμα.
Ο Ζιροντέ χρησιμοποιεί ένα θέμα δημοφιλές στη χριστιανική εικονογραφία, την Ταφή. Οι φιγούρες του μοιάζουν παγωμένες και η σχεδίαση πολύ ακριβής. Η νεκρή Άταλα έχει απεικονιστεί ως προσωποποίηση της ιδανικής ομορφιάς. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την τεχνική του κιαροσκούρο: το φως χαϊδεύει την πλάτη του νεαρού και το μπούστο και τα χείλη της κοπέλας. Η εικόνα, σκιαγραφώντας το ρομαντισμό, είναι γεμάτη αισθησιασμό, συναίσθημα και θρησκευτικότητα.

Βικιπαίδεια