Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ!

8 Νοεμβρίου 2009

AΝΑΔΥΟΜΕΝΗ (ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ)


Α Ν Α Δ Υ Ο Μ Ε Ν Η



Στο ρόδινο μακάριο
 φως, να με,
 ανεβαίνω της
 αυγής, 
με σηκωμένα χέρια.
Η θεία γαληνη με καλεί του πελάου, έτσι για να βγω
προς τα γαλάζια αιθέρια...

***

 Μα ω! οι άξαφνες πνοές της γης, που μες στα στήθια μου χιμάν κι΄ακέρια με κλονίζουν!
Ω! Δία, το πέλαο ειν΄βαρύ, και τα λυτά μου τα μαλλιά
σαν πέτρες με βυθίζουν!

***

Αύρες, τρεχάτε, ω! Κυμοθόη, ω! Γλαύκη, ελάτε
πιάστε μου τα χέρια απ΄τη μασκάλη.
Δεν πρόσμενα, έτσι μονομιάς, παραδομένη να βρεθώ
μες του Ήλιου την αγκάλη...

7 σχόλια:

  1. μας καλεί η θεια γαληνη
    παψαμε νατη βλεπουμε πιά

    να εχεις γαληνη
    καλη σου μερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιάννη

    Νομίζω η Γαλήνη είναι ένα μοναδικό συναίσθημα...
    Χαράς τον αυτόν που την έχει.
    Και εδώ ο Άγγελος Σικελιανός μας την παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο.
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γεννημένη από μία σταγόνα αίμα και το φιλί της θάλασσας στον άνεμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "...Ω! Δία, το πελαο είν΄βαρύ..."
    και βαθύ...
    μα εκεί είναι ένας άλλος αθέατος κόσμος, εκπληκτικός και ταυτόχρονα επικίνδυνος... σαν την απροσδόκητη σκέψη!!!
    Να είσαι καλά, Φίλη,
    Υιώτα Στρατή,
    Αστοριανή, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αστοριανή

    Καλώς ήρθες και πάλι... και σ΄ευχαριστώ.
    Να είσαι καλά και εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τρελλέ μου....
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ που ήρθατε και αφήσατε το σχόλιό σας!...
Σχόλια ΑΝΩΝΥΜΑ ή ΚΑΚΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ θα διαγράφονται.