ΕΡΩΤΑΣ ΤΑΧΑ....

ΕΡΩΤΑΣ   ΤΑΧΑ....

(ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ)

Έρωτας τάχα νάν΄ αυτό

που, έτσι με κάνει να ποθώ

τη συντροφιά σου,

που σα βραδιάζει, τριγυρνώ

τα φωτισμένα για να ιδώ

παράθυρά σου;

****

Έρωτας νάν΄ ή σιωπή

που, όταν σε βλέπω, μου το κλει

σφιχτά το στόμα,

που, κι΄όταν μείνω μοναχή,

στέκω βουβή κ΄εκστατική

ώρες ακόμα;

****

Έρωτας νάναι ή συφορά

με κάποιου αγγέλου τα φτερά

που έχει φορέσει,

κι΄ έρχετ΄ακόμη μιά φορά

με τέτοια δώρα τρυφερά

να με πλανέσει;

****

Μα ό,τι και νάναι το ποθώ

και καλώς νάρθει το κακό

που είν΄από σένα,

θα γίνει υπέρτατο αγαθό,

στα πόδια σου αν θα σωριαστώ

τ΄αγαπημένα......